– W mojej opinii należałoby nieco zweryfikować podejście do problemu spalania. Spalanie odpadów nie powinno być jedynym sposobem na rozwiązanie problemów składowisk odpadów, lecz tylko uzupełnieniem całego procesu – mówi Waldemar Brela z firmy Ignitus, ekspert w dziedzinie energetyki.
Analizując średni skład morfologiczny odpadów komunalnych w Polsce należy stwierdzić, że termicznemu unieszkodliwieniu powinno zostać poddanych ok. 25 – 30% z całej ilości zbieranych i składowanych odpadów. Oczywiście nie powinna to być prosta utylizacja lecz przekształcenie w kierunku produkcji energii, zmieszane nie nadające się już do wysegregowania i zagospodarowania w inny sposób odpady posiadają jeszcze wystarczającą wartość opałową (ok. 8MJ/kg) aby można było wytworzyć z nich pewną ilość energii.
Kraj |
Ilość odpadów (kg/1 mieszkańca) |
Kierunek zagospodarowania (%) |
|||
|
|
składowanie |
spalanie |
recykling |
kompostowanie |
Dania |
800 |
4 |
54 |
24 |
18 |
Niemcy |
580 |
1 |
35 |
48 |
16 |
Słowacja |
330 |
82 |
10 |
3 |
5 |
Polska |
320 |
87 |
1 |
9 |
3 |
O czym świadczy różnica w ilości odpadów na 1 mieszkańca pomiędzy Polską a np. Niemcami, świadczy o tym, że nie wszystkie odpady są rejestrowane i zagospodarowane we właściwy sposób, należy się zatem spodziewać, że po wejściu w życie ustawy o „obowiązku Gmin” ilość ta może wzrosnąć znacznie.
Jeżeli przyjrzymy się powyższemu zestawieniu, możemy wysnuć prosty wniosek, że dla rozwiniętych krajów europejskich nie jest priorytetem składowanie jak w przypadku Polski, bo po co marnować „pieniądze leżące na składowisku” jak można na tym zarobić.
Spalarnia ważne pytania
Należy także zweryfikować pojęcie spalarnia, przy stanie obecnej technologii i techniki są to profesjonalne zakłady przetwarzające odpady w kierunku pozyskania energii, dotyczy to zarówno dużych jak i niewielkich instalacji.
Wszystkie muszą spełniać wymagania dotyczące emisji, hałasu i bezpieczeństwa. Trzeba sobie tylko odpowiedzieć na pytanie, czy jeżeli byłyby to procesy niebezpieczne dla środowiska to obywatele krajów rozwiniętych pozwoliliby sobie na takie rozwiązania?
Kolejnym pytaniem jakie należałoby sobie zadać jest to czy przed realizacją zapowiadanych do realizacji w Polsce wielkich projektów dotyczących termicznej utylizacji odpadów przeanalizowano cały ciąg logistyczny i technologiczny uwzględniający także maksymalny poziom recyklingu, czy też skupiono się wyłącznie na termicznej utylizacji jako celem samym w sobie. Wydaje się, że powinniśmy w Polsce wykazać nieco więcej innowacyjnego podejścia do tej kwestii wykorzystując jednocześnie doświadczenia z obecnie wprowadzanych rozwiązań w krajach UE.